Zróbmy sobie przerwę… Co? Jak to? Dlaczego? To może zaczniemy od początku. Chodzi oczywiście o „Przerwę na czytanie”, czyli bicie rekordu w jak najliczniejszym czytaniu na przerwie międzylekcyjnej. Uczniom bardzo spodobał się ten projekt i wszyscy z przyjemnością wzięli w nim udział.

Uczniowie z Samorządu zmienili się za jak za dotknięciem dobrej idei we wróżki, królewny, kapitanów żeglugi, a nawet w miłe kotki, aby uprzyjemnić czas młodszym uczniom klas pierwszych  i zachęcić ich do wzięcia udziału w akcji. W całej szkole było widać rozczytane dzieciaki, opowiadające o swoich ulubionych książkach i odgrywające sceny inspirowane książkami.  Dla najmłodszych utworzono Sale Niespodzianek, które można było odwiedzić i posłuchać czytanej tam na głos książki.

Szkoła oszalała! Każdy czytał, albo przynajmniej nosił ze sobą książki, bo nie mógł się z nimi rozstać. Magia literatury porwała też nauczycieli, którzy z przyjemnością dołączyli  i zrobili sobie przerwę – „Przerwę na czytanie”.

W akcji wzięło udział 452 uczniów wraz z nauczycielami, a biblioteka szkolna była w tym dniu najchętniej odwiedzanym miejscem w szkole. Mamy pewność, że rekord udało się pobić i zostało nam już tylko cierpliwie czekać rok do następnej „Przerwy na czytanie”. Już teraz się zgłaszamy!

 

 

„Książkowe misie, przyjazne dzieciom,
Dziś mają święto – o tym wszyscy wiedzą.
Na kartkach książek je poznajemy,
I za ich przyjaźń im dziękujemy”

I komu tu wierzyć?

Miś to przecież najpopularniejsza dziecięca przytulanka, wszystkie dzieci je uwielbiają i chętnie o nich czytają. Ale… z drugiej strony prawdziwe niedźwiedzie to nie słodkie misie, które aż chce się pogłaskać, a bardzo groźne zwierzęta do których nie wolno się zbliżać, nawet gdy one tego chcą.

Zajmijmy się jednak tymi misiami, które są najlepszymi przyjaciółmi dziecka. Zostały one bohaterami wielu, ale to naprawdę wielu książek, bajek, opowiadań, wierszy, filmów. Są po prostu wszędzie! Kto nie zna Kubusia Puchatka, misia Uszatka, Paddingtona? Chyba nikt się nie zgłasza : )

I zadam jeszcze jedno pytanie. Kto zna ten wierszyk?

„Proszę państwa, oto miś.

Miś jest bardzo grzeczny dziś,

Chętnie państwu łapę poda.

Nie chce podać? A to szkoda.”

Założę się o olbrzymie misiowe ciasteczko, czyli małe co nieco, że wszyscy go znamy : )

                              

Z okazji Światowego Dnia Zwierząt nasza biblioteka przygotowała mnóstwo atrakcji. Tego dnia jako lekturę wybraliśmy wiersze i książki o zwierzętach.

Uczniowie zachwycali się przygodami niedźwiedzia Wojtka, który ramię w ramię walczył z polskimi żołnierzami w bitwach II Wojny Światowej. Rozwiązali razem z małym krukiem Skarpetką jego problem, czy najsilniejszy zawsze ma rację oraz poznali zwierzęta chronione w Polsce opisane w książce „O tym, że pomoc ma moc”.

Zwierzęta w literaturze dziecięcej i młodzieżowej silnie wpływają na emocje związane z odbiorem tekstu literackiego. Są bardzo wdzięcznymi bohaterami i swoimi cechami gatunkowymi ukazują różnorodność charakterów i przyjmowanych przez nie ról. Wiadomo przecież, że papużki są plotkarami, a małpki lubią robić figle. Sowy są mądre, żółwie powolne, a psami wiążą się przede wszystkim takie zalety jak wierność i przyjacielskość.

Bohaterowie zwierzęcy, bez względu na to, czy nadaje się im cechy ludzkie, czy też nie - to najczęściej opisywane postacie w książkach. Nie jest też tajemnicą, że też najbardziej lubiane.

Zachęcamy do czytania bajek, baśni, opowiadań, historyjek czy też wierszyków o zwierzętach. Jest z czego wybierać!

 

Można zapytać, co dzieciom w duszy gra? Może to jesienny deszcz kapiący na noski, może szelest liści pod stopami, a może przeraźliwy krzyk, gdy komuś spadnie kasztan na głowę. Dźwięki i muzyka otaczają nas w każdej chwili i tylko trzeba być uważnym i usłyszeć.

Są wśród nas, którzy mają wysoką wrażliwość na melodię codziennego otoczenia i wybitnymi stają się Ci, którzy potrafią przełożyć to na nuty, rozpisać na instrumenty, duety, kwartety czy też całą orkiestrę. Warto wprowadzać dzieci w świat muzyki, gry na instrumencie ponieważ jest to wspaniały trening dla ciała, umysłu, charakteru ale i duszy. Muzykowanie rozwija słuch, koordynację, pamięć, matematyczne myślenie, uczy dyscypliny, odpowiedzialności, rozwija poczucie piękna i wrażliwości, a nawet umiejętność współpracy.

Muzyki najlepiej słuchać, można też o niej poczytać. Dlatego śpiewająco polecamy książki nie tylko o muzyce, ale też o jej twórcach, o dziwacznych instrumentach, na których kiedyś grywano czy też jak sama natura pięknie gra.

POSŁUCHAJCIE SAMI